Իրենց իրավունքները պաշտպանող քաղաքացիները

 Պետության կողմից բռնագրավված համայնքային վաքըֆներին պատկանող երբեմն հասարակայնացված, երբեմն էլ` երրորդ անձանց ձեռքն անցած գույքերի խնդիրը հանդիսանում էր ՙազգային անվտանգության պետության՚ տաբուներից մեկը. սույն թեմայով տարիներ շարունակ ոչ մի քայլ չէր ձեռնարկվել` ի պաշտպանություն մարդու իրավունքների:

Մի քանի տարի առաջ լուծարված ՙՓոքրամասնությունների երկրորդաական հանձնաժողովը՚, որի մասին ասում էին, թե ստացել էր ՙՓոքրամասնությունների խնդիրներին գնահատականներ տվող խորհուրդ՚ անվանումը, և որը թեև գաղտնի խորհուրդ էր, սակայն նրա գործառնույթները բացահայտ էին, ինչպես նաև` Վաքըֆների բյուրոկրատիան լուրջ զորահավաքի մեջ էր անցյալում, որպեսզի ցամաքեցնի ոչ մահմեդականների դպրոցների, կրոնական ու բարեգործական հաստատությունների աղբյուրները:

Փա~ռք աստծո, որ աշխարհի հետ մեկտեղ Թուրքիան նույնպես փոխվում է, և որ վերջին տարիներին ԵՄ-ին անդամակցության գործընթացի հարկադրմամբ որոշ ելքեր ի հայտ եկան այդ քարացած վերաբերմունքի մեջ: 2008 թվականի փետրվարին կիրառման մեջ մտած ՙՆոր վաքըֆների օրենքը՚ հնարավոր էր դարձնում համայնքային վաքըֆների գոնե մի մասի վերադարձը, ինչպես նաև` խախտված իրավունքների վերականգնումը: Սակայն այս խնդրի մասնագետների հետ արված մեր հարցազրույցների միջոցով բազմիցս հայտնել ենք, որ այս օրենքը բավարար չէ և չի նպաստում հարցի արդար լուծմանը:  

Այս ամսվա վերջին` օգոստոսի 27-ին, լրանում է դիմումների ընդունման այն ժամկետը, որը դրված էր պետության կողմից սեփականացված անշարժ գույքերի վերադարձի վրա: Անցյալում բռնագրավված գույքերը թվով այնքան շատ են, որ 18 ամիս նախատեսող մի ժամկետում անհնար էր ոչ միայն դրանց վերաբերյալ դիմումով հանդես գալ, այլև նույնիսկ բոլորը հաստատել: Սակայն, եթե անգամ դիմումի ժամկետը լրանա, իրավական ճանապարհները չեն սպառվի: Հիմա մենք գտնվում ենք այն դժվարին ժամանակաշրջանի շեմին, երբ մեր վաքըֆների ղեկավարներն իրենց իրավունքները պաշտպանելու համար դիմում են դատարան:

Չպետք է քաշվենք կամ հուզվենք դրանից: Եթե քաղաքացի լինելու առաջատար պայմաններից մեկն իր պարտականություները կատարելն է, ապա մյուսն էլ` մինչև վերջ իր իրավունքները պաշտպանելը… Այն հանգամանքը, որ մենք` որպես այս երկրի քաղաքացիներ, կարող ենք ազատ կերպով պաշտպանել մեր իրավունքները, նախ և առաջ նշանակում է, որ Թուրքիան դառնում է ավելի ժողովրդավար մի երկիր:

Ակօս, 07.08.2009, թիվ  697