Mardaği, Mardo aği, Marto uği, Marduği. Büyük Hayk’ın Turuberan Eyaleti’nde bulunan Yeraskh Nehri kaynakları havzasında bulunan bölge. Batıda Meğedukh Sıradağları üzerinden (Aydspıtkunk Dağları’na kadar) Yüksek Hayk Eyaleti’nin Karin bölgesiyle, doğuda Turuberan Eyaleti’nin Dasnavork, Tıvaradsatap ve Dalar bölgeleriyle sınırdaş olup, güneyde Sermants (Bürakınyan) Dağlar’a kadar yayılmıştı. Mardaği, ortaçağda, merkezi kalesinden dolayı Sevuk Berdak (Karakale) olarak da anılmıştır. Bölge, alan itibarıyla yaklaşık olarak Erzrum (Erzurum) Vilayeti’nin Tekman bölgesine denk düşmektedir. Bölge dağlıktır ve soğuk iklime sahiptir. Yıllık ortalama yağış 800–900 mm kadardır. Soğuk pınarları, gür otlakları ve yaylalarıyla meşhurdur.
Mardaği bölgesiyle ilgili tarihi kayıtlar çok azdır. Bölgenin isminin “Marder” (soy ismi) ve “Ağıkh” (soy) kelimelerinden türemiş olduğu varsayılmaktadır. Mardaği’de episkoposluk bulunmaktaydı. Artaşat Konsili (450) katılımcıları arasında Mardaği’den Yevğağ, Dıvin Konsili’nde (555) ise Nerses episkoposların adı geçmektedir. Ermeni episkoposlarının rütbe sıralamasında Mardaği episkoposu 30 kişilik listede 4. olarak geçmektedir.
Küçük Ermeni Ansiklopedisi, 3. Cilt, Yerevan, 1999.
Leave a Reply