KHAÇATUR HARUTYUN ĞUKASYAN’IN ANLATTIKLARI
1898 doğumlu
BİTLİS
HAVARİK K. DOĞUMLU
Annemin ismi Nubar’dı; babamınki Harutyun, büyükanneminki Koto. Ağabeylerimin isimleri ise Margar, Miron ve Mıkırtiç’ti. Hepimiz bir evde yaşıyorduk. Köyümüzde 200-300 hane Ermeni vardı; Türkler ve Araplar da çoktular. Buğday ve arpa ekerdik. On altı put* buğdayı toprak vergisi olarak öderdik. Ben 15 yaşına kadar babamla çalışırdım.
Köyümüzde Aziz Astvatsatsin isimli bir kilise vardı. Köyde okul yoktu. Köyümüzün suyunu 5 gün bize, 5 gün Türklere verirlerdi; içme suyunu çeşmeden getirirdik. Koyun, keçi, inek, öküz beslerdik. Sadece bizim ahırımızda 100-150 koyun bulunuyordu. Babam Bitlis pazarına gider, herbirimiz için ayrı ayrı şeyler getirirdi.
Sonra katliam başladı. Fedayiler geldiler ve iyi dövüştüler; ama katledildiler. Ben Andranik’in grubundaydım. Elimizde Alman silahları vardı. Andranik Dro’yu sevmiyordu; geçip yurtdışına gitmek istiyordu; ama izin vermediler. Türk grupları geldiler ve biz yenildik.
Buraya geldik. Buralarda hep Kürtler vardı. Onları dışarı çıkarmak için çarpıştık; evlerine yerleşip yaşadık.
Savaş sırasında Sovyet ordusundaydım. Gori ve Soçi cephelerinde savaştım.
Şimdi üç oğlumun yanında yaşıyorum.
* Put : 16.2 kilograma eşdeğer bir Rus ağırlık ölçüsü.
http://ermeni.hayem.org/turkce/vkayutyun.php?tp=ea&lng=tr&nmb=14
Her Cumartesi ve Pazar günleri devamı var.
Leave a Reply