Yozgat Sanayisinde yarım asırdır bu mesleği sürdüren Osman Büyüktaş, sıcak demir döküm mesleğini diğer üç usta ile birlikte yaşatmaya çalışılıyor.
Sıcak demirin şekillendirilmesiyle yapılan zirai aletler, römorklar ve kazayağları, sanayideki değişimlere rağmen hâlâ talep görüyor. Ancak ustalar, çırak bulamamaktan ve destek görememekten yakınıyor.
Osman Büyüktaş, 1955-1960 yılları arasında Ermeni ustası Göktürk Açıkgöz’ün yanında çırak olarak başladığı döküm sanatını anlatıyor. 1972 yılında kendi dükkânını açan Büyüktaş, o zamanlarda ufak tefek aletlerle çalıştıklarını, daha sonra motorların çıkmasıyla işlerin değiştiğini söyledi. Zirai aletlerin yerini römorklar ve kazayağlarının aldığını belirten Büyüktaş, bu işlerin kaza yağ yapan, tamir eden ve imalat yapan olarak üçe ayrıldığını ifade ediyor.
“SADECE 4 KİŞİ KALDIK”
Yozgat sanayisinde bu işi yapan sadece dört kişi kaldıklarını dile getiren Büyüktaş, eski işlerin tamamen bittiğini, yeni işlere dönen insanların olduğunu aktarıyor. Römork yapanların sıfır üretim yaptığını, kazayağ yapanların ise tamir işiyle uğraştığını kaydediyor. Büyüktaş, çırak bulamadıklarından şikâyet ediyor. Büyüktaş; “Bugün ki şartlarda bir vatandaşımız getirip de çocuğunu çırak veya kalfa olarak getirmiyor. Küçük yaşlarda çocuklar gelip burada çalışmıyor ki öğrensin. Yaşı büyüdüğü zamanda da boyun eğmiyorlar. Bu sefer de ustalar işçi bulamıyor. ” söyleminde bulundu.
Büyüktaş, Yozgat’ın geride kalmış bir memleket olduğunu, işçinin elinden tutmayan bir sistem olduğunu vurguluyor. İnsanların kendi imkânları ile ne yaptılarsa sadece o kaldığını söyleyen Büyüktaş, memleketin ilerlemesi ve toplumun güçlenmesi için bir fikrin hiçbir şekilde ortaya atılmadığını savunuyor.
Yozgat’ta döküm sanatı, sıcak demirin ustaları tarafından yaşatılmaya çalışılsa da, bu meslek de zamanla tozlu raflara kaldırılacak gibi görünüyor.
https://merhabayozgat.com/yozgatta-dokum-sanati-nasil-yasatiliyor/
Leave a Reply