Batı Ermenistan’ın Maraş ilçesi, Adana ilinin Kilikya bölgesinde bulunuyordu. Merkez Maraş şehriydi. Merkezde, yüksek bir tepede eski kale vardı. Maraş, Batı Ermenistan’ın su bakımından en zengin şehirlerinden biriydi ve her evin kendi su kaynağı vardı. Hızla akan çeşmelerde değirmenler inşa edildi. Maraş ilçesi, Maraş, Zeytun, Elbistan, Antruni ve Bazarcak olmak üzere 5 kazadan ve 552 köyden oluşuyordu. 10.-11. yüzyıllarda 178.000 nüfusun çoğunluğu Ermeniydi.
Ana nehir Ceyhan Nehri’dir.
Nüfus, bağcılık da dahil olmak üzere buğday, pamuk, pirinç, tütün, susam ve bahçecilikle uğraşıyordu. İlçede demir, pembe ve siyah mermer madenleri vardı.
Maraş’ın Ermeni Apostolik, Katolik ve Protestan cemaatlerinin 12 kilisesi vardı. 6 kiliseye ek olarak anaokulları vardı. Maraş’ta ünlü liseler vardı: Ulusal Merkez Lisesi ve Malçyan Lisesi. İlahiyat fakültesi olarak anılan Cemaran, hayır kurumları, hastaneleri vardı.
1915’teki soykırım ARMENOSİD ve sürgünden sonra geriye 10.000 Ermeni kaldı, bunların bazıları sonraki savaşlarda katledildi ve hayatta kalanların çoğu ayrılarak sadece Doğu Ermenistan’a değil, başka ülkelere de sığındı.
Leave a Reply