Հետազոտող Ռեջեփ Մարաշլըն* հայտնեց, որ Հայոց ցեղասպանության մեջ իր բաժինն ունի նաև Գերմանիան: Բելգիայի Դեմոկրատ հայերի միությունը կազմակերպեց Հայոց ցեղասպանությանը նվիրված մի սեմինար, որին մասնակցեց նաև հետազոտող և գրքերի հեղինակ Ռեջեփ Մարաշլըն: Վերոհիշյալ միության` Բրյուսելում գտնվող հավաքատեղիում կայացած սեմինարն սկսվեց սինեվիզիոն ցուցադրությամբ: Երբ էկրանին արտացոլվեցին 1915 թ. տեղի ունեցած ցեղասպանության տեսարանները, դահլիճում հուզմունք նկատվեց: «Գերմանիան…

Ամբողջը →

Անցած տարիներին Սյուլեյման Դեմիրելը հետևյալն էր ասել սովորել ու աշխատել ցանկացող գլխաշորավոր կանանց հասցեին. «Թող գնան արաբական երկներ»: Երբ ես լսեցի  այս խոսքը, առաջին բանը, որ մտիքս եկավ, հայոց տեղահանությունն էր, քանզի գիտեմ, որ այս մտայնությունը, որը եթե անգամ չկիրառվեց միջազգային պրակտիկայում, սակայն կարող է Թուրքիայից քշել այստեղի կանանց 65 տոկոսը կազմող գլխաշոր կրողներին. տարիներ…

Ամբողջը →

“Ոչ նյութական մշակութային ժառանգություն” բնութագրումն այսօր դարձել է տերմին և գտել է միջազգային ճանաչում: Ոչ նյութական մշակութային ժառանգությունը բանավոր փոխանցվող ավանդների ամբողջությունն է, որ գիտությունը՝ սկսած 19-րդ դարի կեսերից, առանձնացրեց և արձանագրեց որպես բանահյուսություն, ազգագրություն  և ժողովրդական կիրառական արվեստ: Պատմելը, երգելը, նվագելը, լսելով սովորելը ոչ միայն արվեստ է, լսողական շնորհ, այլ նաև մշակութային հաղորդակցության պահանջ՝…

Ամբողջը →

Հակառակ մեր որոշ պատմաբանների պնդումներին, թե Հայոց ցեղասպանությունը մասնագետների կողմից լավապես եւ ամբողջովին ուսումնասիրված թեմա է, բազմաթիվ փաստեր ու փաստաթղթեր ապացուցում են, որ այդպես չէ: Դեռեւս շատ աշխատանք կա կատարելիք: Ցեղասպանությունը հայերի դեմ սկսվել է ոչ թե 1915, այլ 1894 թ.-ին եւ ավարտվել ոչ թե 1923, այլ 1956 թ.-ին՝   Համիդյան ջարդերից մինչեւ Ադանայի կոտորածները, Մեծ…

Ամբողջը →

Որդվոց որոտման եկեղեցու վերականգնումը հովանավորվում է ՙՍտամբուլ՝ 2010՚ գործակալության կողմից: Բարձրացել է հայկական պատմական եկեղեցիների վերականգնման մի մեծ ալիք: Համայնքը գոհ է, որ ոտքի են կանգնեցվում այն հուշարձանները, որոնց սեփականատերն ինքը չի հանդիսանում: Եթե սեփականատերը հարմար գտնի, ապա իրեն պատկանող եկեղեցիներում կարող են անգամ պատարագ մատուցել` «տարին մեկ անգամ»: Վանա լճի ամենամեծ կղզու` Աղթամարի վրա…

Ամբողջը →

 Աշուղական արվեստը համաարևելյան ավանդույթ է, որը բխում է մերձավորարևելյան և կովկասյան ժողովուրդների մշակութային ակունքներից (հայեր, վրացիներ, պարսիկներ և այլն): Գուսանական-աշուղական արվեստը հայ երաժշտաթատերական մշակույթում հզոր մի շերտ է, որի արմատները գնում են մինչև հազարամյակների խորքերը: Հայաստանը աշուղական բարձր մշակույթի տեր երկիր է: Գտնվելով Արևելքի և Արևմուտքի խաչմերուկում՝ հայ մասնագիտացված երաժշտարվեստը իր մեջ ներառել է մի…

Ամբողջը →

 Հայաստանն ունի հազարամյակներով զարգացած և զարգացող կատարողական արվեստներ: Դրանք են երաժշտությունը, պարն ու թատրոնը: Հնագույն ժամանակներում այդ երեքն էլ եղել են ծիսական ընդհանուր համալիրների բաղադրամասեր: Սկսած առաջին քաղաքներից և հատկապես զարգացած հեթանոսության շրջանից, դրանք բաժանվել են իրարից և զարգացել որպես առանձին արվեստներ: Ժողովրդական արվեստում երեք կատարողական արվեստները շարունակել են գոյատևել իրենց նախնական, սինկրետիկ միասնության մեջ:…

Ամբողջը →