
Ագահ Էնես Յասա Ռամադան ամսվա վերջին երկու օրն էր։ Շաբաթներ շարունակ Բուրսայի փողոցներում մի կաթիլ անձրև չէր տեղացել․ շուկայում ու փայտե տների սենյակներում շշուկներ էին տարածվում։ Խոջա մի կին տանը հյուրընկալված մյուս կանանց ասում էր․ «Այս երաշտի և մեր աղոթքների՝ տեղ չհասնելու պատճառն այդ հայերն են, որոնց եկեղեցիների չափերը մեծանում ու մեծանում են։ Տերը պատժում…