
1922 թ․ Իզմիրի (Զմյուռնիա-Ակունքի խմբ․) հայկական ու հունական թաղամասերը և եկեղեցիները հրդեհից հետո ավերակների կույտի էին վերածվել, իսկ քաղաքապետ Բեհչեթ Ուզի օրոք դրանք տոնավաճառի և զվարճանքի վայրեր դարձան։ Գյուզդե Յըլմազ 1922 թ․ սեպտեմբերի 13-ին Իզմիրի հրդեհից հետո փոխվել է Իզմիրի ժողովրդագրական պատկերը, և քաղաքի ողջ մնացած ոչ մուսումանների մեծ մասը ստիպված է եղել լքել այն․…