Դէմքեր

Ի՞նչ է պատմությունն. ետիդ նայիլ՝ առջեւդ տեսնել…

Ամուսինը կնոջն ասում է, թե որոշել է ընտանիքով Հայաստան տեղափոխվել: Դրամի հարցը լուծելու համար էլ որոշել է նրա օղերը ծախել: -Ես սըկե հունա չեմ երթար,- լինում է կտրուկ պատասխանը: -Հապա ամեն օր գլխուս միսը կուտեիր, որ Հայաստան երթանք: -Բայց չէիր ըսեր, որ օղերս ծախենք ու այնպես երթանք: -Ըսել է, թե օղերդ Հայաստանեն ավելի՞ կսիրես: -Ադ…

«Վերնատան» տաք իրիկուններին կարոտող Շանթը

«Ես 11 տարեկան էի, սաստիկ ցանկություն ունեի ուսում առնելու, մեծ մարդ դառնալու: Մայրս ալ կուզեր ինձ կրթության տալ: Ես կենթադրեմ, որ շատ կտառապեր, որ միջոց չուներ ինձ կրթության տալու: Այս պայմաններու մեջ լրատվության եւ հասարակության մեջ Գեւորգյան ճեմարանի շուրջ պտտող լուրը հարց առաջ բերավ, որ ես ալ երթամ ճեմարան: Միշտ խորին հուզումով կհիշեմ, որ քալել…

Ժողովրդի ծոցից քաղելով նրա հոգեւոր արժեքները

«Իմ փափագս եղած է, որ բանասէրք ուշադրութիւն դարձունեն Հայաստանի մէջ բնակած հայոց ժողովրդական լեզուաց եւ այն լեզուներով հրատարակեն վէպեր, տրամախօսութիւններ եւ այլն. եւ այսպէսով սիրելի եւ ծանօթ կացուցանեն զանոնք գրագիտաց, որպէսզի նոցա ձեռքով հետզհետէ ի կանոնաւոր գործածութիւն վերածին այն լեզուները. եւ ժամանակին մաշող ժանիքէն զերծանին ազգային դարաւոր բանից եւ աւանդից յիշատակները, որոց արժէքը կորսուելէն յետոյ…

Ռուսական կայսրության հայազգի «Սրտի դիկտատորը». Նա Կարսը գրավել էր՝ արհամարհելով վերին հրամանը…

Լորիս Մելիքովները հայ ազնվականական տոհմ են, հիշատակվում են 16-րդ դարից՝ որպես Լոռի քաղաքի եւ նույնանուն գավառի մելիքներ: Նրանց տոհմական ազգանունը ծագել է վրացերեն Լոռիս Մելիքովներ, այսինքն՝ Լոռու Մելիքյաններ անունից: 16-րդ դարի սկզբին նրանց մելիքական իրավունքը հաստատել է շահ Աբաս Առաջինը: 1801-ից՝ Վրաստանը Ռուսաստանին միանալուց հետո, անցել են ծառայության ցարական բանակում, իսկ1832-ին հաստատվել որպես ռուսական ազնվականներ:…

20-րդ դարի օսմանյան ժամանակաշրջանի անատոլիացի (արևմտահայ-Ակունքի խմբ․) նշանավոր բժշկուհիները

ՆՈՒՐԱՆ ԲԱՅՐԱՔՉԸ Մինչ Երկրորդ սահմանադրական միապետության ժամանակաշրջանում արագացած արդիականացման շարժումները քննարկում էին, թե արդյոք կանայք հասարակության ակտիվ մասն են, նույն հասարակության մեջ ապրող հայ, հրեա և հույն համայնքների աղջիկները արտասահմանում կրթություն սկսելով և այնպիսի մասնագիտություններով, ինչպիսիք են բժշկությունը, դեղագործությունը և բուժքույրական գործը, որոնք հասարակությանն ամենաշատն էին պետք, դիպլոմներ ստանալուց հետո վերադառնում էին իրենց երկիր։ Մեր…

Պալյան գերդաստանը Օսմանյան կայսրությունում. Ստամբուլը կերտողները

Հայ ժողովուրդը, ապրելով եւ արարելով  հայրենիքից դուրս, շոշափելի դեր է խաղացել հյուրընկալած երկրի քաղաքականության, տնտեսության, մշակույթի եւ այլ բնագավառներում: Ցեղասպանությունը դարձավ այն ջրբաժանը, որից հետո ձեւավորվեց ներկայիս սփյուռքը, սակայն հայ գերդաստանները իրենց հայրենի հողից դուրս ապրել են նաեւ 1915 թ-ի ողբերգությունից առաջ եւ այդ աղետալի իրադարձությունների ժամանակ նեցուկ են եղել իրենց հայրենակիցներին, իսկ հայ ժողովրդի…

Ի Յուշ. Արեւմտահայ ժողովրդական երաժշտական մշակոյթի բանահաւաք Պետրոս Ալահայտոյեան (1934-2022)

ՎԱՐԴԻ ԴԱՆԻԷԼԵԱՆ Սեպտեմբեր 11-ին Լոս Անճելըսի մէջ կեանքէն հեռացաւ արուեստաբան, երաժշտագէտ, բանահաւաք եւ հետազօտող Պետրոս Ալահայտոյեան: Հայ երաժշտութեան հանդէպ ունեցած իր սէրը, Ցեղասպանութենէն ետք առաջին սերունդին հետզհետէ անգտանելի դարձող յուշագրութիւնները զինք կը մղեն փրկելու ժողովրդական հայ երգի բեկորները, որոնք տակաւին կ՛երգուէին վերապրողներու կողմէ, հետեւելով, ինչպէս ինք կը նշէ` «Կոմիտասի վեհ օրինակին»: Ան հրատարակած է «Բալուի…

«Դուն առաջին վանկ շրթունքիս…»։ Հետագիծ, որ չի անհետանալու ժամանակների հոլովույթում

Հակոբ ՍՐԱՊՅԱՆ Թող որ ես ալ, յետին զավակն հայրենիքիս իմ թշվառ, Սուրբ տաճարիդ ոտքը բերեմ ողջակեզ՝ Միշտ տառապած, երբեք շիջած սրտես կայծ մը խանդավառ, Հոգւով պաշտեմ ու քնարովս օրհնեմ քեզ… «Կինը, որ Սիպիլ կստորագրե, պարծանքն է իր սեռին». այսպես է բնութագրել Գրիգոր Զոհրապը Սկյուտարում ծնված արձակագիր, բանաստեղծ, մանկավարժ, հասարակական գործիչ Զաբել Խանջյանին, ով մայր գրականության…

«Ո՞ւմ թողի՛ր քո էրգի՛ր, Միրո՛, անտեր շների՛ն թողիր…»։ Ֆիդային զենքը գետնին դնելու իրավունք չուներ

Հակոբ ՍՐԱՊՅԱՆ «Հողը մեր ոտքի տակ է ոչ թե տրորելու համար, այլ որպես հենարան, որ պինդ կանգնենք եւ մեր հենարանը զգանք մեր գլխից բարձր: Տրված է ոչ թե տրաքվելու չափ կշտանալու եւ փառք վաստակելու համար, այլ՝ ի պահ չծնվածներին: Հողի այսօրվա տված հացը մերն է, իսկ հողը՝ չծնվածներինը…»: Մուշեղ ԳԱԼՇՈՅԱՆ Էրգիր՝ անանց ցավի, անփարատ մորմոքի…

Իսթանպուլի սոխակի վերադարձը

ՊԱՏՐԱՍՏԵՑ՝ ԼԱՐԱ ԹԱՇ Սողո­մոն Գէորգ Սո­­­ղոմո­­­նեան կամ հան­­­րա­­­­­­­ծանօթ անու­­­նով Կո­­­միտաս Վար­­­դա­­­­­­­պետ 153 տա­­­րի առաջ 26 Սեպ­­­տեմբեր 1869-ին ծնած էր Կու­­­տի­­­­­­­նա քա­­­ղաքը։ Ան իբ­­­րեւ երաժշտա­­­գէտ կը հա­­­մարո­­­ւի ժա­­­մանա­­­կակից հայ երաժշտու­­­թեան հիմ­­­նա­­­­­­­դիրը։ Իր իսկ ու­­­սուցչա­­­գոր­­­ծած Էջ­­­միած­­­նի եկե­­­ղեց­­­ւոյ աջակ­­­ցութեամբ երաժշտա­­­կան ու­­­սումը կա­­­տարե­­­լագոր­­­ծեց Գեր­­­մա­­­­­­­նիա, նոյն շրջա­­­նին եւ­­­րո­­­­­­­պացի­­­ներուն ծա­­­նօթաց­­­նե­­­­­­­լով հայ­­­կա­­­­­­­կան երաժշտու­­­թիւնը։ Կո­­­միտաս Վար­­­դա­­­­­­­պետ հայ­­­կա­­­­­­­կան ժո­­­ղովրդա­­­կան երաժշտու­­­թե­­­­­­­նէն շուրջ 3000 օրի­­­նակ­­­նե­­­­­­­րը ձայ­­­նագրե­­­լով…